مشکلات زندگی در کانادا چیست؟

زندگی در کانادا سخت است؟ این سختی به چه معنی است؟ يعني كار زياد است؟ درآمد کم است؟ تحقير مي‌شویم؟ گرسنگی می‌کشیم؟ مشکلات زندگی در کانادا چیست؟ چه مدل سختي‌ای غير از غربت دارد؟ رفتار کانادایی ها با ایرانیان چطور است؟

این سوالات را یکی از دوستان زیر یکی از پست‌های اینستاگرام نوشته بود که به نظرم خیلی سوالات خوب و بجایی و بودند و تصمیم گرفتم اینجا جواب را برای همه بنویسم تا با حقایق زندگی در کانادا آشنا شوید. 

مشکلات زندگی در کانادا برای ایرانیان

سختي، خوشبختی موفقیت و ... همه تابعی از دیدگاه ما به اطرافمان است. همان زندگي‌ای که کسی ازش ناراضی است، می‌تواند آرزوي ديگران و یا حتي ديروز خود آن فرد باشد. 

و اما كانادا. كانادا مثل بقیه کشورهای توسعه یافته، با کار و تلاش مردمش درست شده است. بنابراین رسیدن به اهداف در کانادا نیازمند کار و پشتکار است و هیچ چیز رايگاني را به شما نمی‌دهند و اگر روزي گفتند که فلان کشور عالی است و مردمش کم کار می‌کنند و همیشه مشغول عشق و حال هستند، اصلا به آنجا نروید و وقتتان را تلف نکنید. چرا که آن کشور بزودی تبدیل به خرابه‌اي می‌شود. 

خرید آپارتمان در ونکوور کانادا با مشاور معتمد ایرانی

یکی از مشکلات زندگی در کانادا مربوط به تفاوت های فرهنگی ایران و کانادا و سبک زندگی ایرانیان است که معمولا یک نفر کار می‌کند. در نظر داشته باشید که کانادا براساس اینکه دو نفر کار کنند و تا ۱۸ سالگي هزينه بچه‌ها را بدهند طراحي شده است و نفر اول بدون كمك و حقوق نفر دوم (هرچقدر هم که کم باشد) احتمالا فشار خيلي زيادي را باید تحمل کند.

درآمد بستگی به تطبیق پذیری شما با بازار کار کانادا دارد و توانایی‌ها و فاکتورهایی مثل سن، زبان، روابط اجتماعی، قدرت تغییر پذیری، برنامه و شناخت شما از فرصت‌ها و تهدیدهای اطرافتان بسیار بسیار تاثیر گذارند.

يك برنامه و تصمیم جدی در کنار اقدام و عمل قاطعانه، مي‌تواند باعث شود که در ازای چیزهایی که از دست می‌دهیم، چيزهاي زيادي بدست آوریم و کفه‌ی ترازو به سمتی سنگینی کند که از تصمیم‌مان راضی و خشنود باشیم و یا خدای نکرده برعکس. و آن وقت است که از مشکلات زندگی در کانادا برای ایرانیان می‌نالیم و می‌گوییم زندگی در کانادا سخت است و چرا به این کشور آمدم. 

بگذارید یک خاطره برایتان تعریف کنم.

یک بار بین دوتا قرارم در نورث ونکوور وقت آزاد داشتم و نیم ساعتي بیکار بودم. ناگهان دیدم روبروی کتابخانه هستم.

تصمیم گرفتم به کتابخانه بروم و ببینم که آنجا چه خبر است. با خود فکر کردم که وارد می‌شوم و فوقش به من اجازه ورود نمی‌دهند و می‌گویند که از کتابخانه بروم بیرون. اما با کمی اضطراب وارد شدم و دیدم که در ورودی با پیشخوان بیست متری فاصله دارد و سمت چپ، راهرو و پله طبقه بالا و یه فضاي بزرگ هست و آدم‌ها می‌روند و می‌آیند ولي آدم‌هاي پشت پیشخوان کاری به کارشان ندارند و من هم سرم را پایین انداختم و تند و سریع یه يکي از راهروها رفتم و منتظر بودم که يکي صدایم بزند.

از شانس خوبم کسي چيزي نگفت و رفتم و دیدم مردم از چندین کامپیوتر و هدفون استفاده مي‌کنند و یک فضاي آموزشی هم براي بچه‌ها وجود دارد. خلاصه کمی شجاع شده بودم و با خودم گفتم سریع از پله‌ها بالا می‌روم و دوباره به همان روش قبل عمل کردم و فکر کنم مثل فیلم‌های اکشن جو گیر شده بودم و وقتي به بالاي پله‌ها رسیدم، حس و حال فتح قله دماوند را داشتم. آنجا تعداد زیادی قفسه دیدم و حتي یک بخش فارسي هم داشتند.

سریع رفتم بین قفسه‌ها تا کسی من را نبیند و یقه‌ام را نگیرد. اتفاقا سه تا کتاب بود که دلم مي‌خواست از نزدیک ببینم. دیدم ملت در کامپیوتر سرچ می‌کنند و من هم همین کار را کردم. از روی کد محلي که سیستم به من داده بود، دوتا از کتاب‌ها را پیدا کردم و دیدم. ولی اصل کاري که حدود ۱۰۰ دلار بود را پیدا نکردم.

دل را به دریا زدم و رفتم از اپراتور پرسیدم (با خودم گفتم که فوقش می‌گه شما اینجا چیکار می‌کنی؟ منم می‌گم ببخشید نمی‌دونستم که اجازه ندارم بیام اینجا). اما بنده خدا نه تنها چیزی نگفت، بلکه كلي كمك هم كرد. خلاصه ول نمی‌کرد. 

بعدا فهمیدم که براي استفاده از امکانات کتابخانه نیاز به کارت عضویت یا حتي کارت شناسایی نیست و هرکسی می‌تواند وارد کتابخانه شود و فقط براي بيرون بردن کتاب باید عضو شد. حتی اگر کتابی را نداشته باشند، از کتابخانه‌های دیگر درخواست می‌کنند که برایشان بیاورند. کتابخانه فقط محل قرض دادن کتاب نیست و در آنجا كلي خدمات ریز و درشت هم ارائه می‌شود.

همه‌ی این مطالب که نوشتم برای این بود که بگویم ندانستن حق و حوق جزو عیب های زندگی در کانادا است. يعني بعضی جاها حقمان را نمي‌گيريم، در حالی که حقمان است. و بعضی جاها فکر می‌کنیم حق با ما است و یک رفتار ناهنجار انجام می‌دهیم و می‌خورد توی ذوقمان. این جزو مسائلیست که شاید ساده به نظر برسد. ولی خیلی خیلی مهم است.

بیشتر بخوانید: پشیمانی از مهاجرت به کانادا !

مشکلات زندگی در کانادا برای مهاجران

برداشت شخصی من این است که چیزی که به مهاجرت ضریب می‌دهد به نسبت درس خواندن این است که شما بعضی کارهایی که قبلا در کشور خودتان انجام داده‌اید را باید دوباره انجام بدهید و‌ یا بابت چیزهایی که فقط به علت زندگی در ایران بدون دردسر یاد گرفته‌اید باید وقت بگذارید تا یاد بگیرید. و این خود یکی از عیب های زندگی در کانادا برای ایرانیان است. به عنوان مثال وقتی اعتبار کارت بانکی‌تان منقضی می‌شود چه کاری باید کرد؟ جمع این ریزه‌کاری‌ها که باید انجام بدهید انرژی بر است.

البته در مورد کارت بانکی نگران نباشید چون خودشان می‌فرستند به آدرس محل سکونتی که به بانک اعلام کردید.

تقریبا همه موقعی که برنامه مهاجرتشان را می‌چینند، برای همه آنچه پیش رو دارند فکر می‌کنند جز نداشتن کردیت کارد.

مهم‌تر از پول داشتن، این است که کردیت یا همان اعتبار خوب داشته باشیم. خيلی جاها حتی اگر پول خيلي زيادتری از آن چيزی که میخواهید مثلا اجاره کنید هم در حساب‌تان باشد، باز هم کار کردیت را انجام نمی‌دهد و مثلا ماشین را به شما اجاره نمی‌دهند. حالا شما بگویید این ماشین بیست هزار دلار است من پنجاه هزار دلار نقد می‌گذارم امانت، اینجا امضا هم می‌کنم که اگر مشکلی پیش آمد شما هر چقدر مي‌خواهید از روی پول من بردارید. حتی در این صورت هم برای اجاره ماشین در کانادا به مشکل می‌خورید و با لبخند می‌گویند "متاسفم". 

کردیت کجاها بدرد می‌خورد؟ اگر بخواهید ماشین اجاره کنید یا چیزی را قسطي بخريد يا هتل رزرو کنید، موقع گرفتن وام درصد سودی که می‌پردازید بر اساس همین امتیاز است. يا بانك برای خيلي از خرج‌هایتان بين يك تا سه درصد به حسابتان پول واریز می‌کند يا حتی بعضی وقت‌ها گارانتي‌های بیشتری به شما می‌دهد.

برای اینکه کردیت داشته باشید و آن را بالا ببرید بانك رفتار مالی و درآمد شما را زیر نظر می‌گیرد و بعد از مدتی بر اساس عملکردتان به شما امتیاز و يك مبلغي اعتبار می‌دهد و شما در طول يك ماه از آن اعتبار استفاده مي‌کنید و آخر ماه که براي شما صورتحساب مي‌فرستند حدود يك ماه به شما وقت می‌دهند که پرداخت کنید.

خب حال تکلیف کسی که تازه به کاناده آمده است و بنابراین سابقه مالي‌اي ندارد چیست و چه باید بکند؟

یکی از مشکلات زندگی در کانادا برای مهاجران تازه وارد این است که در ابتدای ورود به خاک این کشور کردیت ندارند. بهترین کار که خيلي هم بي دردسر و کار راه انداز است این است که يك حساب سیکور کردیت (secure credit) باز کنید. این طور است که بانك به همان اندازه که شما اعتبار لازم دارید در حساب چکینگ (جاری) یا سیوینگ (پس‌انداز) تان نگه مي‌دارد و نمی‌گذارد به آن دست بزنید و به همان اندازه به شما اعتبار می‌دهد.

خوبی آن این است که بانك‌ها این حساب را براي کساني که پي آر، ويزاي تحصيلي و یا ويزاي كار دارند، افتتاح مي‌کنند. ولي براي توريست‌ها حتي تا چندسال قبل باز می‌کردند ولي متاسفانه دیگر باز نمي‌کنند. 

پیشنهاد می‌دهم براي يك خانواده ٤ نفري حدود شش هزار دلار کردیت بگیرید. حتی اگر می‌خواهید کمتر خرج کنید حتما بالای پنج هزار دلار تا حسابتان به اینفینیت تبدیل شود و علاوه بر اینکه از مزاياي جانبی این تیپ حساب‌ها بهره مند می‌شوید در ساخت امتیاز هم به دردسر نیفتید.

اینکه چطور امتيازتان را ببرید بالا و چه ملاک‌هایی دارد، خیلی خیلی مهم است و باید خیلی با دقت از کردیت تان استفاده کنید. در مقاله‌ی امتیاز اعتباری کانادا به صورت کامل در این باره توضیح داده‌ام. 
 

رفتار مردم کانادا با ایرانیان

برعکس اکثر جاهایی که من رفتم و می‌دونم، رفتار مردم کانادا با ایرانیان خوب است و ایرانیان اصلا و ابداً تحقیر نمی‌شوند. اگر هم تحقیر کردن وجود داشته باشد، درصد و مقدار آن بسیار کم و نزدیک به صفر است. چرا که کسی که در کانادا است به احتمال زیاد براساس تشخیص و صلاح‌دید دولت به این کشور آمده است و اگر کسی بخواهد غیر قانونی از قطب شمال به کانادا بیاید که در راه توسط خرس‌ها خورده می‌شود. از غرب و شرق هم که کسی نمی‌تواند با قایق تند رو بیاید. و جنوب هم آمریکا است و کار و زندگی غیرقانونی در کشور پهناوري مثل آمریکا شاید راحت‌تر باشد.

رفتار کانادایی ها با ایرانیان خوب است و ایرانی‌ها در کانادا تقریبا اصلا ایرانی بودنشان را پنهان نمي‌کنند و خيلي راحت زندگي مي‌کنند. مضاعف بر اینکه کانادا براساس نياز مهاجرين طراحی شده است تا مهاجرین کمتر از کشورهای دیگر اذیت شوند و سریع‌تر رشد کنند. 

لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در قسمت کامنت با من و سایر خواننده‌ها در میان بگذارید. 

امیدوارم که توانسته باشم به دانسته‌های شما اضافه کنم. اگر سوالی در مورد مطالب این صفحه دارید یا نیاز به توضیح بیشتر و اطلاعات و نمودارهای اختصاصی خرید و فروش یک محله‌ی خاص دارید، خوشحال می‌شوم کمکی کنم.

شاد و پیروز باشید

محسن صانعی

(راه‌های ارتباط با ما)